தனியான அரசியல் நிகழ்ச்சி நிரலுக்காக செயற்படும் தொழிற்சங்கங்களின் குழுவொன்று இன்று
ஆசிரியர்களை கட்டுப்படுத்துவதாக நகர அபிவிருத்தி மற்றும் வீடமைப்பு அமைச்சர் பிரசன்ன ரணதுங்க தெரிவித்துள்ளார்.
தொழில்முறை உரிமைகளுக்காக வாதிடுவதற்கு ஆசிரியர்களுக்கு உரிமை உண்டு, ஆனால் அதற்காக குழந்தைகளை பணயக்கைதிகளாக வைத்திருக்கக் கூடாது என்று அவர் வலியுறுத்தினார்.
குழந்தைகளை பணயக்கைதிகளாக பிடிக்காமல் குழந்தைகளின் கல்விக்கு ஆசிரியர்கள் அதிகபட்ச பங்களிப்பை வழங்க வேண்டும் என்றும் அமைச்சர் கேட்டுக் கொண்டார்.
கடந்த வெள்ளிக்கிழமை (24) மினுவாங்கொடை உடுகம்பலை ஆரம்பப் பாடசாலை மாணவர்களுக்கு 2023 ஆம் ஆண்டிற்கான பாடசாலை பாடப் புத்தகங்கள் மற்றும் பாடசாலை சீருடைகள் வழங்கும் நிகழ்வில் கலந்து கொண்ட அமைச்சர் பிரசன்ன ரணதுங்க இதனைத் தெரிவித்தார்.
இந்நிகழ்வு பாடசாலை பிரதான மண்டபத்தில் இடம்பெற்றது. இங்கு 2022 புலமைப்பரிசில் பரீட்சையில் தோற்றி பரீட்சையில் சித்தியடைந்த 60 மாணவர்களுக்கு சான்றிதழ்கள் மற்றும் பரிசில்களையும் அமைச்சர் பிரசன்ன ரணதுங்க வழங்கி வைத்தார்.
இங்கு உரையாற்றிய பிரசன்ன ரணதுங்க மேலும் கூறியதாவது,
"கடந்த காலத்தில் நாட்டில் ஏற்பட்ட கோவிட் தொற்று நோய் மற்றும் போராட்டம் என்ற காரணத்தினால், இந்த பாடசாலைகளுக்கு இடையிலான உறவு எங்களிடமிருந்து பிரிக்கப்பட்டது. நான் அரசியலுக்கு வந்ததில் இருந்து பல்வேறு பதவிகளை வகித்துள்ளேன். 25 வயதில் மாகாண சபையின் முதல் அமைச்சரானேன். அதில் போக்குவரத்து, நெடுஞ்சாலைகள், வீடமைப்பு, விளையாட்டு மற்றும் இளைஞர் விவகாரங்கள் அமைச்சராக இருந்தேன். இரண்டாவது முறை அமைச்சர் பதவியை பெற்றுக் கொண்ட எனக்கு சுகாதாரம், உள்ளூர் மருத்துவம் மற்றும் சமூக சேவைகள் அமைச்சும் கிடைத்தது. அதன் பின்னர் நான் மாகாணசபை முதலமைச்சராக இருந்த போது தான் கல்வி அமைச்சர் பதவி கிடைத்தது. எனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட பொறுப்புக்களில் ஒன்று நான் மிகவும் ரசித்த கல்வி விடயம். அதன் மூலம் பல பணிகளை செய்ய முடிந்தது. அந்த உத்வேகத்தை என் தந்தையிடமிருந்து பெற்றேன். ரெஜி ரணதுங்க புலமைப்பரிசில் அறக்கட்டளையை ஆரம்பிக்கும் முன், அவர் தனது சம்பளத்தில் பாடசாலைகளுக்கு உதவினார். எனது அம்மா டீச்சர் என்பதால், என்னைக் கூப்பிட்டு, ஒழுங்கற்ற முறையில் வேலை செய்ய வேண்டாம், குழந்தைகளைக் கூட்டி அடித்தளத்தை உருவாக்குங்கள் என்றார்கள்.
அரசியல் நிகழ்ச்சி நிரலில் ஆசிரியர்களை ஈடுபடுத்துவது நல்லதல்ல என்று நான் தனிப்பட்ட முறையில் நம்புகிறேன். ஏனென்றால் என் அம்மாவும் ஒரு ஆசிரியர். நாங்கள் ஒரு அரசியல் குடும்பம் ஆனால் என் அம்மா அரசியல் வேலையில் ஈடுபடுவதில்லை. நான் எப்போதும் ஆசிரியர்களை மரியாதையுடன் நடத்தினேன்.
தரம் 3 மற்றும் 4 இல் எத்தனை பிள்ளைகள் எழுத்துக்களை வாசிக்க முடிகிறது என்பது குறித்து கணக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டதாக கல்வி அமைச்சர் பாராளுமன்றத்தில் தெரிவித்தார். 3,000 பேரில், 30 முதல் 40 பேர் மட்டுமே அதைச் சரியாகச் செய்யக்கூடியவர்கள் என்பது கணக்கெடுப்பில் தெரியவந்துள்ளது. பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளைப் பற்றி கொஞ்சம் கூட பயப்படுவதில்லையா? நான் பயப்படுகிறேன். குழந்தைகளின் கல்விக்கு நாம் என்ன செய்ய முயற்சிக்கிறோம்?
குழந்தைகளை பணயக்கைதிகளாக பிடிக்க வேண்டாம் என ஜனாதிபதி தெரிவித்துள்ளார். இன்று நடந்ததை வருத்தத்துடன் சொல்ல வேண்டும். இன்று ஆசிரியர்கள் தனியான அரசியல் நிகழ்ச்சி நிரலுக்காக செயல்படும் தொழிற்சங்க குழுக்களால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறார்கள். தொழில்முறை உரிமைகளுக்காக வாதிட ஆசிரியர்களுக்கு உரிமை உண்டு. வரலாற்றில், ஆசிரியர்கள் தங்கள் உரிமைகளுக்காக நிற்கவில்லை, குழந்தைகளின் உரிமைகளுக்காக நிற்கிறார்கள். கோவிட் தொற்றுநோய்களின் போது, அதிக சம்பளம் கேட்டு ஆசிரியர்கள் எவ்வாறு தெருக்களில் இறங்கினார்கள் என்பதை நாங்கள் பார்த்தோம்.
தொழிற்சங்கங்கள் தங்கள் பிரதிநிதிகளின் சார்பாக தங்கள் உறுப்பினர்களுக்காக எழுந்து நின்று அவர்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்க வேண்டும். குழந்தைகளை பிணைக் கைதிகளாக வைத்திருப்பது நல்லதல்ல. இந்தக் குழந்தைகள்தான் எதிர்காலத்தில் நாட்டைப் பொறுப்பேற்கப் போகிறார்கள். இன்று தொழிற்சங்கங்கள் என்ன செய்கின்றன என்பதைப் பாருங்கள். தனியார் மற்றும் சர்வதேச பாடசாலைகள் வழக்கம் போல் நடத்தப்படுகின்றன. பணம் இருக்கும் பிள்ளைகள் அந்தப் பாடசாலைகளுக்குச் செல்கிறார்கள். அந்தக் குழந்தைகளுக்கு எந்தத் தடையும் இல்லை. எங்கள் குழந்தைகளுக்கு பாடசாலையின் ஆசிரியர்கள் டியூஷன் கல்வியை வழங்குகிறார்கள். பாடசாலைகளில் கல்வி இல்லை, பாடசாலைகள் மூடப்பட்டுள்ளன. இதற்கு என்ன முயற்சிகளைச் செய்யப் போகிறீர்கள்? கல்வி என்பது வேறு விஷயம். பாடசாலையின் நிர்வாக உரிமை அதிபருக்கு வழங்கப்பட வேண்டும். தேவையான ஆசிரியர்களை வைத்திருக்க வேண்டும். முடிவுகளைக் காட்ட உந்துதல் வேண்டும்.
ஆசிரியர்கள் தினமும் காலையில் பள்ளிக்குச் சென்று மாலையில் திரும்பி வருவார்கள். எப்போதும் அதே வழியில். ஒரு நாள் எனது அம்மா அந்த ஆசிரியர்களின் அறிவைப் புதுப்பிக்க ஒரு திட்டத்தை உருவாக்கச் சொன்னார். நான் அதை ஆலோசனைக் குழுவிடம் கூறியபோது, அவர்கள் அதைச் செய்ய வேண்டிய ஒன்று என்று ஒப்புதல் அளித்தனர். ஒரு வீவ் குழு இருந்தது, இந்த திட்டம் போடப்பட்டது. இந்தப் பணிக்கு பல்வேறு தொழிற்சங்கங்கள் எதிர்ப்பு தெரிவித்தன. நீங்கள் ஒரே முடிவை எடுக்கலாம், இதன் மூலம் நல்ல பலன்களைப் பெறலாம் என்று ஆலோசனைக் குழு தெரிவித்தது. அடிப்படைப் பயிற்சித் திட்டங்களைச் செய்தோம். மேல்மாகாணத்தில் ஆசிரியர் பணிப்புறக்கணிப்பு இடம்பெற்றது. என்னுடன் பேச வந்தவர்களிடம், அவர்கள் விரும்புவதையும் செய்ய விரும்பாததையும் செய்ய வேண்டாம் என்று கூறினேன். நிகழ்ச்சியின் முடிவில் தொடக்க ஆசிரியர்கள் தங்கள் அறிவைப் புதுப்பித்துக் கொள்ளவும், இதற்கு பதிலளிக்கவும் ஒரு துண்டுப் பிரசுரம் விநியோகிக்கப்பட்டது. 99% பேர் இதை வருடத்திற்கு ஒரு முறை செய்ய வேண்டும் என்று கூறினர். நிகழ்ச்சிகள் செய்ய முடியாது என்று சொன்ன ஆசிரியர்கள் போய் கடைசியில் நிகழ்ச்சிகள் செய்தார்கள். அது ஏன் ? ஆசிரியர்கள் அந்தத் துறையில் வல்லுனர்களாக இருக்க விரும்புகிறார்கள். எல்லாத் துறையிலும் போட்டி இருக்கிறது. இன்று ஆசிரியர்கள்
தொழிற்சங்கங்களின் பிடியில் சிக்கி அச்சமடைந்துள்ளனர். அவர்களின் தொழிலில் நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை என்றால், அவர்களுக்கு இடமாற்றம் கிடைக்காது, தொழிற்சங்கங்கள்தான் மாற்றங்களைச் செய்கின்றன, அரசியல் அதிகாரிகள் அல்ல.
எமது பிள்ளைகள் கொழும்பில் உள்ள நல்ல பாடசாலைகளுக்கு அனுப்பப்படுவதைப் போல, கிராமப் பிள்ளைகளுக்கும் அந்த வாய்ப்பினை வழங்க வழிவகை செய்ய வேண்டும். என் தந்தையும் அதைத்தான் சொன்னார். மினுவாங்கொடை பிள்ளைகள் கொழும்பு ஆனந்தாவுக்கு போக முடியாவிட்டால் ஆனந்தா கொழும்புக்கு அழைத்து வரவேண்டும். அதாவது ஆனந்தா போன்ற ஒரு பாடசாலை இங்கு கட்டப்பட வேண்டும். இந்தக் குழந்தைகள் ஏன் இன்று டியூஷன் வகுப்புகளுக்குப் போகிறார்கள்? என் அம்மா ஒரு ஆசிரியர். நான் டியூஷன் வகுப்புகளுக்குச் சென்றதில்லை. எங்கள் ஆசிரியர்கள் காலையில் பள்ளியில் கற்பித்தார்கள், பின்னேரம் எங்களுக்கு இலவசமாக கற்பித்தார்கள். அந்த இடத்திற்கு நமது கல்வியை கொண்டு வர வேண்டும். அதற்கான திட்டத்தை உருவாக்க வேண்டும். சமுதாயம் முன்னேற வேண்டுமானால் நல்ல குழந்தைகளை உருவாக்க வேண்டும். அதற்கு அவர்களுக்கு நல்ல கல்வி கொடுக்க வேண்டும். அதைப் போல குழந்தைகளை பாடத்திற்கு அப்பாற்பட்ட நடவடிக்கைகளுக்கும் வழிநடத்த வேண்டும். நாங்கள் பாடசாலைக் காலத்தில் செய்த பல நிகழ்வுகளை இன்றும் ஆசையோடு கதைக்கிறோம். கல்வி, விளையாட்டு, கலாசாரம், கலை இவைகளுடன் செல்ல வேண்டும். எங்களிடம் சிந்திக்கக் கூடிய நல்ல ஆசிரியர் குழு உள்ளனர். புதிய விஷயங்களைச் செய்ய அவர்களை அனுமதிக்க வேண்டும். குறுக்கிடுவது நல்லதல்ல. அது தோல்வியுற்றால், புதிதாக ஏதாவது செய்யப்படும். நாம் மேலும் மேலும் வெற்றி பெற வேண்டும். மேலும் குழந்தைகளை பணயக் கைதிகளாக ஆக்கிவிடாமல் அவர்களின் கல்விக்கு பங்களிக்குமாறு ஆசிரியர்களை கேட்டுக்கொள்கிறேன்” என்றும் கூறினார்.
பாடசாலை மாணவர்களுக்கான பாடசாலை பாடப் புத்தகங்கள் மற்றும் சீருடைகள் வழங்கும் தேசிய நிகழ்வு அண்மையில் ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க தலைமையில் கொழும்பு சங்கமித்தா மகளிர் கல்லூரியில் இடம்பெற்றது.
2023 ஆம் ஆண்டிற்குத் தேவையான 70% சீருடைகள் சீன அரசாங்கத்தின் தலைமையில் இந்த நாடு பெற்றுள்ளன. மீதமுள்ள சீருடைகளை உள்ளூர் வணிகங்கள் வழங்குகின்றன. இந்திய கடன் உதவித் திட்டத்தின் கீழ் மூலப்பொருட்களைப் பெற்று அரச அச்சகத் திணைக்களம் மற்றும் உள்ளூர் விநியோகஸ்தர்களால் அச்சிடப்பட்ட பள்ளி பாடப்புத்தகங்கள் பரவலாக விநியோகிக்கப்பட்டுள்ளன.
இந்நிகழ்வில் மினுவாங்கொடை வலய கல்விப் பணிப்பாளர் வஜிர ரணராஜா பெரேரா, மினுவாங்கொடை பிரதேச கல்விப் பணிப்பாளர் எம்.டி.எஸ். விஜிதா சோமசிறி, உடுகம்பலை ஆரம்ப பாடசாலையின் அதிபர் ஆர்.கே.ஆர்.பிரியந்திகா ரதலியாகொட மற்றும் அதிகாரிகள் குழுவினர் கலந்துகொண்டனர்.
